بیوگرافی استفن کری بسکتبالیست

استفن کری، به‌عنوان برترین شوتر تاریخ NBA شناخته می‌شود و اثری ماندگار روی دنیای بسکتبال گذاشته است. او در تاریخ ۱۴ مارس ۱۹۸۸ در اکرون، اوهایو متولد شد. پدرش دل کری، بازیکن سابق NBA، و مادرش سونیا، نقش مهمی در شکل‌گیری مسیر حرفه‌ای او در بسکتبال داشتند. در این مقاله جذاب ما به بررسی کامل زندگی این بازیکن و مسیر تبدیل‌ شدنش به یکی از بهترین بازیکن‌های تاریخ بسکتبال می‌پردازیم. با بت فوروارد همراه باشید.

دوران کودکی و شروع بسکتبال

کری، در بیمارستان Summa Akron City در اکرون، اوهایو متولد شد و پدر و مادرش سونیا و دل کری هستند. در طول دوران بازی پدرش با تیم کلیولند کاوالیرز، کری اوایل دوران کودکی‌اش را در اکرون سپری کرد. بعداً، خانواده‌اش به شارلوت، کارولینای شمالی نقل‌مکان کردند جایی که پدرش در تیم شارلوت هورنتس در NBA بازی می‌کرد. در اینجا، دل اغلب کری و برادر کوچکترش، سث، را به تماشای بازی‌های هورنتس می‌برد و این فرصت را به آنها می‌داد که در جلسات تمرین قبل از بازی‌ها شوت بزنند.

هنگامی که دل برای تیم رپتورز بازی می‌کرد برای مدتی خانواده‌شان در تورنتو زندگی می‌کردند. در این دوران، کری مهارت‌های بسکتبال خود را با بازی در تیم پسران مدرسه مسیحی کوئینزوی نشان داد و تیم را در فصلی بدون شکستی رهبری کرد. علاوه بر این، او عضو باشگاه تورنتو بود و در مقابل بازیکنان آینده‌دار دیگری مانند کوری جوزف و کلی اولینیک به بازی پرداخت. استعدادهای کری درخشید و او تیم را در قهرمانی در مسابقات استانی هدایت کرد.

پس از بازنشستگی دل، خانواده به شارلوت بازگشتند و کری به مدرسه مسیحی شارلوت رفت. کری در آنجا بسیار تأثیرگذار بود و عنوان‌های زیادی را به دست آورد و تیمش را در سه عنوان قهرمانی منطقه‌ای و سه بار شرکت در مسابقات پلی‌آف ایالتی رهبری کرد. با وجود تمایل به بازی برای دانشگاه مادرزادی پدرش، ویرجینیا تک، کری به دلیل اندام باریک و وزن ۱۶۰ پوندی‌اش تصمیم به حضور در کالج دیویدسون گرفت که مدت‌ها به دنبال جذب کری بود.

دوران کالج

فصل اول

حتی قبل از بازی اول خود با تیم دیویدسون، استفن کری تمجیدهای زیادی از سرمربی تیم، باب مک‌کیلوپ، در یک رویداد قدیمی‌ دانش‌آموخته‌های دیویدسون دریافت کرد که او را استعدادی ویژه توصیف کرد. در بازی کالجی نخست خود در برابر ایسترن میشیگان، کری ۱۵ امتیاز به ثمر رساند؛ اما همچنین ۱۳ ترن‌اور را نیز انجام داد. بااین‌حال، او در بازی بعدی خود مقابل میشیگان، با ثبت ۳۲ امتیاز، ۴ پاس گل و ۹ ریباند، استعداد خود را به‌سرعت به نمایش گذاشت.

در طول فصل، کری رهبر جدول امتیازدهی کنفرانس جنوبی بود و میان بازیکنان دانشجویان تازه‌کار سرتاسر کشور، تنها پشت کوین دورانت تگزاس قرار گرفت. قدرت شوت‌زنی کری به طور قابل‌توجهی به رکورد کلی تیم دیویدسون که به ۲۹ برابر ۵ رسیده بود کمک کرد و زمینه‌ساز قهرمانی فصلی آن‌ها در منطقه جنوبی شد.

در تاریخ ۲ مارس ۲۰۰۷، در مرحله نیمه‌نهایی تورنمنت کنفرانس جنوبی برابر فورمن، کری با زدن ۱۱۳ مین گل سه‌امتیازی فصل خود، رکورد فصل نخست دانشجویی NCAA برای گل‌های سه‌امتیازی که به نام کیدرن کلارک بود را پشت سر گذاشت.

استفن کری همچنین رکورد امتیازگیری دانشجویی مدرسه را نیز با رسیدن به ۵۰۲ امتیاز در مقابل چتانوگا در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۰۷ شکست. با وجود نمایش برجسته‌ کری، دیویدسون در تورنمنت NCAA از تیم نهم جدول یعنی مریلند شکست خورد، اما کری با ثبت ۳۰ امتیاز، همچنان به‌عنوان بهترین بازیکن بازی درخشید.

پس از اتمام فصل نخست خود، کری عناوین مختلفی مانند عنوان دانش‌آموز برتر سال اول کنفرانس جنوبی، بازیکن برتر تورنمنت کنفرانس جنوبی و عضو تیم برتر دانش‌آموزان برتر کنفرانس جنوبی و عضو تیم برتر دانش‌آموزهای کل کشور را کسب کرد. پس از فصل، کری در مسابقات جهانی جوانان  FIBA ۲۰۰۷ ایالات متحده حضور یافت و با میانگین ۹.۴ امتیاز، ۳.۸ ریباند و ۲.۲ پاس گل در هر بازی به مدت ۱۹.۴ دقیقه در هر بازی، به تیم ایالات متحده کمک کرد تا مدال نقره را از آن خود کند.

سال تحصیلی ۲۰۰۷-۲۰۰۸

در طول فصل اول سال تحصیلی سال ۲۰۰۷-۲۰۰۸، کری به ارتفاع بالغ بر ۱۹۱ سانتی‌متر رشد کرده بود و همچنان در زمین باعث تحسین بود. او همچنان رهبر جدول امتیازآوری کنفرانس جنوبی بود و به طور میانگین ۲۵٫۵ امتیاز در هر بازی به دست آورد. علاوه بر قدرت امتیازآوری، کری به طور میانگین ۴٫۷ ریباند و ۲٫۸ پاس گل در هر بازی نیز ثبت کرد.

با رهبری استثنایی کری، تیم دیویدسون با رکورد ۲۶-۶ و رکورد بدون شکست ۲۰-۰ در کنفرانس را به ارمغان آورد. به همین دلیل، دیویدسون برای سومین بار متوالی به تورنمنت NCAA دعوت شد.

در تاریخ ۲۱ مارس ۲۰۰۸، در مسابقه با حریف هفتم جدول گونزاگا، کری قدرت امتیازآوری خود را نشان داد و در نیمه دوم بازی ۳۰ امتیاز به دست آورد که به نتیجه ۸۲-۷۶ و پیروزی دیویدسون منتهی شد و اولین برد تورنمنت NCAA تیم از سال ۱۹۶۹ به دست آمد. در آن بازی، کری ۴۰ امتیاز به دست آورد.

دو روز بعد، در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۰۸، دیویدسون در مقابل حریف دوم جدول جورج‌تاون ایستاد. با وجود شروع کند، عملکرد برجسته‌ای از کری با ۲۵ امتیاز در نیمه دوم، دیویدسون را به پیروزی هیجان‌انگیز ۷۴-۷۰ رهنمون کرد.

سپس، در تاریخ ۲۸ مارس ۲۰۰۸، درخشش کری ادامه یافت و او با زدن ۳۳ امتیاز در مقابل ویسکانسین، دیویدسون را به پیروزی قاطع ۷۳-۵۶ رساند و مقامی در میان بهترین ۸ تیم کشور را از آن خود کرد. با این عملکرد، کری به‌عنوان یکی از بازیکنان برتر همچون کلاید لاولت، جری چمبرز و گلن رابینسون تبدیل شد که در مسابقات NCAA در ۴ بازی نخست خود بیش از ۳۰ امتیاز کسب کرده‌اند.

در طول فصل، کری در زمینه پرتاب سه‌امتیازی نیز بسیار برجسته بود و رکورد بیش‌ترین گل‌های سه‌امتیازی با ۱۵۸ گل را به ثبت رساند. بعداً، در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۰۸، با زدن ۱۵۹ مین گل سه‌امتیازی فصل در مقابل جی‌هاک‌، این رکورد را شکست.

در پایان فصل، آمار برجسته کری شامل میانگین ۲۵٫۹ امتیاز، ۲٫۹ پاس گل و ۲٫۱ بازپس‌گیری توپ در هر بازی بود. عملکرد برجسته او باعث شد تا به عضو تیم All-America و بازیکن برتر منطقه میانه تورنمنت NCAA ۲۰۰۸ انتخاب شود.

در طول فصل اول سال تحصیلی خود در سال ۲۰۰۷-۲۰۰۸، کری دستاورد برجسته‌ای را به دست آورد که او را به اولین بازیکن از یک تیمی که به مرحله نیمه‌نهایی نرسیده بود، تبدیل کرد که به‌عنوان بازیکن برجسته منطقه تورنمنت NCAA انتخاب شده است.

به‌عنوان سندی از عملکرد برجسته و شهرت روبه‌رشد او، کری نامزد جوایز ESPY در دسته بازیکن برجسته سال شد.

دوران سوم سال تحصیلی

پس از شکست دیویدسون مقابل کانزاس در فینال منطقه‌ای تورنمنت NCAA، کری تصمیم به بازگشت برای سال سوم خود گرفت. او بیان کرد که می‌خواهد به‌عنوان یک پوینت گارد ادامه دهد.

در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸، کری با یک نمایش برجسته، با به‌دست‌آوردن ۴۴ امتیاز رکورد خود را در بازی ۸۲-۷۸ مقابل اکلاهما بهبود داد. او در ادامه درخشش‌های خود  موفق شد در هفت بازی متوالی حداقل ۲۵ امتیاز به ثمر برساند که یک رکورد شخصی برای او به شمار می‌رفت.

در بازی با وینتراپ در تاریخ ۲۱ نوامبر، کری با ۱۳ پاس گل و ۳۰ امتیاز، دیویدسون را به پیروزی مطلق ۹۷-۷۰ رهنمون کرد. بااین‌حال، در تاریخ ۲۵ نوامبر در مقابل لویولا، کری برای اولین و تنها بار در دوران کالجی‌اش بدون امتیاز ماند. بااین‌وجود، دیویدسون به پیروزی متقاعدکننده‌ای با نتیجه ۷۸-۴۸ رسید.

در تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۰۹، کری در بازی مقابل فورمن دچار مصدومیت شد که باعث ازدست‌دادن مسابقه بعدی‌اش مقابل سیتادل شد که تنها بازی‌ای بود که در طول دوران کالجی‌اش از دست داد. بااین‌حال، او بازگشت و در تاریخ ۲۸ فوریه ۲۰۰۹، به‌عنوان برترین گلزن تاریخ دیویدسون با عبور از رکورد قبلی جان گردی انتخاب شد.

عملکرد برجسته کری ادامه یافت و او کمک کرد تا دیویدسون عنوان قهرمانی فصل منطقه جنوبی ۲۰۰۸-۰۹ را به ارمغان بیاورد و با رکورد برتری ۱۸-۲ در کنفرانس به اتمام رسید.

با وجود تلاش‌های استثنایی کری، دیویدسون فرصت حضور در تورنمنت NCAA را از دست داد و به‌جای آن، به تورنمنت NIT ۲۰۰۹ دعوت شد. در تورنمنت NIT، کری با نمایش فوق‌العاده خود، با گرفتن ۳۲ امتیاز در پیروزی در بازی اول مقابل کارولینای جنوبی و ۲۶ امتیاز، ۹ ریباند و ۵ پاس گل در آخرین بازی کالجی خود در مقابل سنت مریز، آمار خوبی را از خود بر جای گذاشت.

در طول فصل سوم تحصیلی خود، استعدادهای کری نمی‌توانست به چالش کشیده شود و او با میانگین ۲۸٫۶ امتیاز، ۵٫۶ پاس گل و ۲٫۵ بازپس‌گیری توپ در هر بازی، عنوان رهبر امتیازآوران در تورنمنت NCAA و عضو تیم All-American اول کنوانسوس را به دست آورد.

اگرچه او می‌توانست که برای سال آخر تحصیلی خود در دیویدسون ادامه دهد؛ اما تصمیم گرفت آن جا را ترک کند. بااین‌حال، او اعلام کرد که متعهد است که تحصیلات خود را کامل کند و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته جامعه‌شناسی را کسب کند که با موفقیت در مه ۲۰۲۲ به پایان رسید.

با تکمیل مدرک خود، کری برای افتخار ویژه‌ای در دیویدسون واجد شرایط شد که بازنشانی پیراهن یا شماره او بود. این افتخار برای بازیکنانی است که شرایط کسب مدرک کارشناسی را در دانشگاه برآورده کرده‌اند. در مراسم بزرگی که در تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۲۲ برگزار شد، کری اولین بازیکن دیویدسون شد که شماره او بازنشانی شد. ارزیابی می‌شود که شش نفر دیگر پیراهن خود را بازنشانی کرده‌اند، اما شماره‌های آن‌ها هنوز در حال استفاده هستند.

در همان مراسم، کری به طور رسمی در تالار افتخارات ورزشی دیویدسون پذیرفته شد و به‌عنوان یادبودی از مشارکت‌های استثنایی خود در برنامه بسکتبال دانشگاه، به او مدرک کارشناسی ارشد فیزیکی دیویدسون اهدا شد که نشان از پایان موفقیت‌آمیز سفر تحصیلی‌اش در این مؤسسه است.

دوران حرفه‌ای

در Draft انتخابی NBA در سال ۲۰۰۹، گلدن استیت واریورز استفن کری را به‌عنوان هفتمین انتخاب کلی انتخاب کرد. در فصل نوجوانی‌اش، او توانایی امتیازآوری خود را به نمایش گذاشت و در رقابت بهترین بازیکن نوجوان قرار گرفت. بااین‌حال، کری با مشکل مصدومیت تکراری مواجه شد که شکوفایی او را چالش کشید.

استفن کری در سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲

در تاریخ ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹، گلدن استیت واریورز استفن کری را به‌عنوان هفتمین انتخاب کلی در Draft NBA در سال ۲۰۰۹ انتخاب کرد. در فصل اول خود، کری در ۸۰ بازی به میدان رفت و از آن‌ها ۷۷ بازی را در ترکیب اصلی شروع کرد. او با میانگین ۱۷٫۵ امتیاز، ۴٫۵ ریباند، ۵٫۹ پاس گل و ۱٫۹۰ بازپس‌گیری توپ در ۳۶٫۲ دقیقه هر بازی، استعداد بالای خود را به نمایش گذاشت. عملکرد استثنایی او در قسمت دوم فصل او را در رقابت برای جایزه بهترین بازیکن نوجوان قرار داد. طی فصل، کری به‌خاطر بازی برجسته خود به شهرت رسید و به‌عنوان بازیکن نوجوان برتر غرب برای ژانویه، مارس و آوریل انتخاب شد. او موفق به دستیابی به مقام دوم در رقابت بهترین بازیکن نوجوان NBA شد. بااین‌حال، او برای  NBA All-Rookie First Team انتخاب شد و به‌عنوان اولین بازیکن واریورز بعد از جیسون ریچاردسون موفق به کسب این افتخار شد.

طی سال، کری رکوردهای بسیاری را به ثبت رساند، از جمله ۸ بازی با بیش از ۳۰ امتیاز و بیشترین تعداد امتیاز توسط هر نوجوان در آن فصل. او همچنین در پنج بازی با ۳۰ امتیاز و ۱۰ پاس گل شرکت کرد که رکورد مایکل جردن را در میان نوجوانان می‌باشد. او در یک بازی قابل‌توجه در برابر لس‌آنجلس کلیپرز، به‌عنوان ششمین نوجوان در تاریخ NBA تبدیل شد که توانست با ثبت ۳۶ امتیاز، ۱۳ پاس گل و ۱۰ ریباند، اولین تریپل – دابل حرفه‌ای خود را به ثبت برساند. در آخرین بازی واریورز در مقابل تریل بلیزرز پورتلند، کری به بیشترین امتیاز تمام دوران حرفه‌ای‌اش، ۴۲ امتیاز، ۹ ریباند و ۸ پاس گل دست‌یافت و به‌عنوان اولین نوجوان پس از اسکار رابرتسون شناخته شد که در فوریه ۱۹۶۱ این اعداد را در یک بازی تکرار کرد. به‌اضافه، کری فصل نوجوانی خود را با شکستن رکورد جدید با ۱۶۶ شوت سه‌امتیازی به پایان رساند که بیشترین تعداد توسط یک نوجوان در تاریخ NBA است.

طی فصل ۲۰۱۰-۱۱، کری برای واریورز ادامه داد و بازی‌های فوق‌العاده را به نمایش گذاشت. او در ۷۴ بازی شرکت کرد و در تمام آن‌ها به‌عنوان بازیکن اصلی شروع کرد و با میانگین ۱۸٫۶ امتیاز، ۳٫۹ ریباند، ۵٫۸ پاس گل و ۱٫۴۷ بازپس‌گیری توپ در ۳۳٫۶ دقیقه هر بازی، آمار استثنائی را به ثبت رساند. عملکرد فوق‌العادهٔ کری در ضربات آزاد با ۹۳٫۴ درصد یک رکورد جدید فصلی واریورز را تشکیل داد و اولین‌بار از سال ۱۹۹۶-۹۷ بود که یک بازیکن واریورز چنین آماری را در NBA به ثبت رسانده بود. او چندین اجراهای برجسته داشت، از جمله ۳۹ امتیاز در برابر تاندر اوکلاهوما در دسامبر ۲۰۱۰. کری همچنین در بازی آل استار NBA شرکت کرد و در چالش مهارت‌ها برنده شد و با ارائه ۱۳ امتیاز، ۸ پاس گل و ۶ ریباند در چالش نوجوانان به‌عنوان عضوی از تیم نوجوانان شرکت کرد. او در مه ۲۰۱۱ با جایزه NBA Sportsmanship Award مورد تشویق قرار گرفت.

فصل بعدی (۲۰۱۱-۲۰۱۲) کری در ۲۶ بازی شرکت کرد و در تمام آن‌ها به‌عنوان بازیکن اصلی بازی کرد و با میانگین ۱۴٫۷ امتیاز، ۳٫۴ ریباند، ۵٫۳ پاس گل و ۱٫۵۰ بازپس‌گیری توپ در ۲۸٫۲ دقیقه هر بازی، ارقام برجسته‌ای را ثبت کرد. متأسفانه، او بخش قابل‌توجهی از فصل را از دست داد، ۴۰ بازی را به دلیل آسیب‌های مچ راست و پا از دست داد. سرانجام در آوریل ۲۰۱۲ به جراحی در مچ راست خود روی آورد.

استفن کری در سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴

قبل از فصل ۲۰۱۲-۱۳، کری تمدید قرارداد قابل‌توجهی به مدت ۴ سال و ۴۴ میلیون‌دلاری با واریورز امضاء کرد، یک قرارداد که برخی از تحلیلگران بسکتبال آن را به دلیل تاریخچه آسیب‌های او به‌عنوان یک حرکت ریسک‌آمیز در نظر می‌گرفتند. بااین‌حال، تصمیم کری برای باقی‌ماندن در تیم به‌عنوان یک عامل موثر برای واریورز ثابت شد.

طی فصل ۲۰۱۲-۱۳، کری و هم‌تیم او، کلی تامپسون، به‌خاطر توانایی‌های برجسته امتیازآوری‌شان  شناخته‌شدند که به لقب محبوب برادران آبشار منجر شد. عملکرد کری در این فصل بسیار عالی بود، زیرا در ۷۸ بازی شرکت کرد، تمامی آن‌ها را به‌عنوان بازیکن اصلی آغاز کرد و میانگین‌های برتر حرفه‌ای خود را با ۲۲٫۹ امتیاز و ۶٫۹ پاس گل را در هر بازی به دست آورد. شوت‌های ماهرانه‌اش از فاصله‌های دور به‌ویژه قابل‌ذکر بود، چرا که رکورد جدید NBA را در فصل با ۲۷۲ شوت‌های سه‌امتیازی به ثبت رساند و موفق شد رکورد قبلی که متعلق به ری آلن در فصل ۲۰۰۵-۰۶ را از پیش بردارد.

به‌افتخار بازی برجسته او، زمانی که توانایی‌های امتیازآوری و بازی‌سازی خود را به نمایش گذاشت، جایزه بازیکن ماه غرب را در آوریل از آن خود کرد، به طور قابل‌توجهی، او در این فصل، عملکرد بی‌نظیر ۵۴ امتیاز در نیویورک در ۲۷ فوریه و ۴۷ امتیاز در ۱۲ آوریل در لس‌آنجلس را به دست آورد و به اولین بازیکن بعد از ریک بری تبدیل شد که بیش از ۴۵ امتیاز در نیویورک و لس‌آنجلس به دست می‌آورد و با ۱۱ پرتاب سه‌امتیازی، بیشترین تعداد سه‌امتیازی در NBA و یک رکورد باشگاهی را به ثبت رساند. این عملکرد باعث شد که کری اولین بازیکن در تاریخ NBA باشد که با بیش از ۱۰ پرتاب سه‌امتیازی در یک بازی به امتیاز بالای ۵۰ دست پیدا می‌کند.

در سال ۲۰۱۳، کری برای اولین بار با واریورز به مرحله پلی‌آف NBA صعود کرد. در طول مرحله پلی‌آف، کری همچنان درخشید و با میانگین ۲۳٫۴ امتیاز، ۸٫۱ پاس گل و ۳٫۸ ریباند در ۱۲ بازی، هنر نمایی کرد. او با شکستن رکورد ۴۲ شوت سه‌امتیازی در مرحله پلی‌آف، رکورد قبلی جیسون ریچاردسون را با ۲۹ شوت سه‌امتیازی در مرحله پلی‌آف را شکست.

کری با این عملکرد، به مجموع ۳۱۴ شوت سه‌امتیازی در فصل دست یافت و اولین بازیکن در تاریخ NBA شد که حداقل ۳۰۰ شوت سه‌امتیازی را در یک فصل می‌زند.

در فصل ۲۰۱۳-۱۴ NBA، کری در تمامی ۷۸ بازی حضور داشت و همگی را به‌عنوان بازیکن اصلی آغاز کرد و میانگین‌های برتر حرفه‌ای خود را با ۲۴٫۰ امتیاز (هفتمین نفر در لیگ) و ۸٫۵ پاس گل (پنجمین نفر در لیگ) به دست آورد. این عملکرد او را اولین بازیکن در تاریخ واریورز کرد که میانگین ۲۴ امتیاز و ۸ پاس گل را در یک‌فصل تکمیل می‌کند که تنها توسط نه بازیکن در تاریخ NBA انجام شده بود که همچنین با میانگین ۴٫۳ ریباند و ۱٫۶۳ بازپس‌گیری توپ در هر بازی همراه بود.

توانایی کری در شوت‌های سه‌امتیازی بی‌نظیر بود و با مجموع ۲۶۱ شوت سه‌امتیازی او دوباره در رده‌بندی شوت‌های سه‌امتیازی توانست رهبری کند. به‌خاطر عملکرد برجسته‌اش، کری برای ماه آوریل به‌عنوان بازیکن برتر ماه منطقه غربی انتخاب شد. او همچنین موفق به کسب عنوان تیم دوم All-NBA نیز شد.

طی فصل، کری چندین دستاورد فردی مهم را به دست آورد، از جمله پشت سر گذاشتن جیسون ریچاردسون به‌عنوان رهبر در شوت‌های سه‌امتیازی کل دوران حرفه‌ای. او همچنین برای اولین‌بار به‌عنوان بازیکن واریورز بعد از لاترل اسپرول در سال ۱۹۹۵ انتخاب شد که در مسابقات آل استار حضور پیدا می‌کند.

 توانایی‌های امتیازآوری کری نیز در هنگام بازی با پورتلند تریل‌ بلیزرز با کسب ۴۷ امتیاز در تاریخ ۱۳ آوریل به نمایش گذاشته شد که سومین بازی با ۴۰ امتیاز یا بیشتر از کری در طی فصل بود. او همچنین در رده دوم NBA با چهار تریپل دابل همزمان بود.

فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۵ و رسیدن به‌عنوان MVP

فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۵ یک‌فصل تحول‌آفرین برای استفان کری و گلدن استیت واریورز بود. قبل از شروع فصل، استیو کر، بازیکن سابق NBA و مدیرعامل سابق، به‌عنوان سرمربی تیم انتخاب شد. کر تغییرات قابل‌توجهی در استایل بازی تیم انجام داد و مهارت‌های کری را در پرتاب‌های از راه دور را بسیار تأثیرگذار کرد که منجر به تبدیل واریورز به تیمی رقابت‌کننده برای کسب عنوان قهرمانی شد.

توانایی‌های استثنایی امتیازآوری کری در طول فصل به‌وضوح دیده می‌شد. در تاریخ ۴ فوریه، او با ۵۱ امتیاز بالاترین امتیاز فصل را در برابر دالاس ماوریکس کسب کرد. عملکرد برجسته او باعث شد تا او رای‌آورنده برتر برای بازی ستاره‌ها شود و به‌عنوان برنده مسابقه سه‌امتیازی برای شب جمعه آل استار انتخاب شود. او در شوت‌های سه‌امتیازی همچنان به‌صورت بی‌نظیری دقیق بود و در تاریخ ۹ آوریل رکورد خود را برای بیشترین شوت‌های سه‌امتیازی در یک‌فصل شکست.

با اتمام فصل واریورز به ۶۷ پیروزی رسید و بازی‌های برجسته کری موجب شد تا به‌عنوان بازیکن برتر NBA انتخاب شود. او میانگین ۲۳٫۸ امتیاز، ۷٫۷ پاس گل و ۲ بازپس‌گیری توپ در هر بازی را داشت و با بازی در ۱۷ کوارتر چهارم در طول فصل، عامل اصلی بردهای واریورز بود.

در حین رقابت‌ها، کری در بازی پنجم از مرحله نیمه‌نهایی کنفرانس مقابل ممفیس گریزلیز، اولین بازیکن در تاریخ NBA شد که در یک بازی شش شوت‌ سه‌امتیازی و شش بازپس‌گیری توپ را داشت. در بازی ششم همان مرحله، با ثبت هشت شوت‌ سه‌امتیازی در مسابقه، واریورز به پیروزی در این مسابقه رسید.

در نهایت او به فینال رسید، جایی که با کلیولند کاوالیرز روبرو شد. اگرچه ابتدا در مسابقات مشکل داشت؛ اما در بازی پنجم از سری، با کسب ۳۷ امتیاز بهبود پیدا کرد. در بازی ششم، واریورز به پیروزی رسید و قهرمانی خود را پس از ۴۰ سال به دست آورد. طی مراحل نهایی، کری میانگین ۲۶ امتیاز و ۶٫۳ پاس گل در هر بازی به نمایش گذاشت. به‌دست‌آوردن قهرمانی، نشان‌دهنده حکمرانی آن‌ها تحت رهبری کری بود.

فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶

در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ NBA، استفان کری سطح استثنایی از بازی را به نمایش گذاشت و به دستاوردهای بی‌نظیری دست‌یافت. در ابتدای فصل، او با کسب ۱۱۸ امتیاز در سه بازی اول واریورز، از جمله ۵۳ امتیاز بالاترین امتیاز فصل را به دست آورد. او در تاریخ ۲۸ دسامبر، ششمین تریپل‌دابل حرفه‌ای خود را در یک بازی مقابل ساکرامنتو کینگز به دست آورد که با ۲۳ امتیاز، ۱۴ ریباند بالاترین ریباند فصل و ۱۰ پاس گل را شامل می‌شد. او در تاریخ ۲۵ فوریه مقابل اورلاندو مجیک ۵۱ امتیاز به دست آورد که او را اولین بازیکن پس از لبرون جیمز و دواین وید در فصل ۲۰۰۸-۰۹ می‌کند که سه بازی ۵۰+ امتیازی را در یک‌فصل به دست می‌آورد.

در بازی آخر فصل مقابل ممفیس گریزلیز در تاریخ ۱۳ آوریل، کری دستاوردی شگفت‌انگیز دیگر را به دست آورد و به‌عنوان اولین بازیکن تاریخ بازی‌های NBA شد که ۴۰۰ شوت سه‌امتیازی در یک‌فصل را ثبت می‌کند.

به‌عنوان پاسخ به دستاوردهای بی‌نظیرش، کری باز هم به‌عنوان MVP دست پیدا کرد و به یازدهمین بازیکنی تبدیل شد که در دو فصل متوالی این عنوان را به دست می‌آورد.

استفن کری در سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸

در فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۷، او به عنوان‌های مختلفی دست‌یافت، از جمله تبدیل‌شدن به نوزدهمین بازیکنی که ۱۶۰۰ شوت سه‌امتیازی به ثبت رسانده‌اند با این تفاوت که کری این کار را بسیار سریع‌تر از دیگر بازیکنان انجام داد. بااین‌حال، رکورد ۱۵۷ بازی متوالی با حداقل یک شوت سه‌امتیازی با شکست در مقابل لس‌آنجلس لیکرز به پایان رسید.

در فینال NBA علیه کلیولند کاوالیرز، برتری کری به‌وضوح مشهود بود. او توانست در بازی دوم حذفی برای نخستین‌بار در این مرحله از مسابقات یک تریپل – دابل را ثبت کند و سپس در بازی پنجم، با ۳۴ امتیاز، ۱۰ پاس گل و ۶ ریباند به برتری برسد. واریورز توانست عنوان قهرمانی را به دست آورد و دومین عنوان قهرمانی خود را در سه سال ثبت کند.

در فصل ۲۰۱۶ کری و واریورز به برتری خود ادامه دادند. آن‌ها در فصل ۷۳ برد را به دست آوردند که رکوردی تاریخی بود و از رکورد قبلی ۷۲-۱۰ توسط بولز شیکاگو در فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۶ گذر کردند. کری نقش کلیدی در رهبری تیم به پیروزی ایفا کرد.

در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۷، کری با قرارداد پنج‌ساله به ارزش ۲۰۱ میلیون دلار با واریورز، تاریخ را تغییر داد و به‌عنوان نخستین بازیکن NBA با قرارداد سوپرمکس به ارزش بیش از ۲۰۰ میلیون دلار، تاریخ‌ساز شد.

در تاریخ ۱۰ دسامبر، در بازی مقابل اورلاندو مجیک، او به موقعیت هشتم در فهرست تاریخ شوت‌های سه‌امتیازی دست پیدا کرد و جیسون کید را پشت سر گذاشت. فقط سه روز بعد، در مسابقه مقابل نیو اورلینز پلیکن‌ها، کری دستاورد بی‌نظیر دیگری به دست آورد و تنها با ۵۹۷ بازی، به‌عنوان سریع‌ترین بازیکن تاریخ NBA به ۲۰۰۰ شوت سه‌امتیازی در کارنامه حرفه‌ای دست‌یافت و این دستاورد را با ۲۲۷ بازی کمتر از صاحب رکورد قبلی، ری آلن، به دست آورد.

در تاریخ ۲۵ ژانویه، کری موفق به دستیابی به رکورد ۱۴۰۰۰ امتیاز شد و اولین بازیکنی شد که این دستاورد را در تاریخ واریورز به دست می‌آورد.

در ۲ مارس، کری به دستاورد تاریخی دست‌یافت و با زدن دویستمین پرتاب سه‌امتیازی فصلش در پیروزی ۱۱۴-۱۰۹ مقابل آتلانتا هاکس به‌عنوان اولین بازیکن در تاریخ NBA توانست در شش فصل متوالی حداقل دویست پرتاب سه‌امتیازی بزند، این رکورد از زمان فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۳ که آغاز شده بود.

در فینال کنفرانس غرب، مهارت‌های استثنایی کری در بازی سوم به‌خوبی به نمایش درآمد و با ۳۵ امتیاز، از جمله ۵ پرتاب سه‌امتیازی، واریورز را به پیروزی ۱۲۶-۸۵ علیه هیوستون رهنمون کرد. این اختلاف ۴۱ امتیازی در پیروزی، بزرگ‌ترین اختلاف در تاریخ این تیم در مسابقات پلی‌آف شد. در بازی نهایی، کری موفق شد برای چهارمین بار تیمش را به سمت فینال NBA رهبری کند.

در بازی دوم مرحله نهایی، کری با زدن ۹ پرتاب سه‌امتیازی بی‌نظیر، یک رکورد جدید در فینال‌ها به ثبت رساند و با ۳۳ امتیاز، به پیروزی ۱۲۲-۱۰۳  علیه کاوالیرز کمک کرد.

در بازی چهارم، کری با ۳۷ امتیاز مهارت ویژه خود را نشان داد، کری به‌عنوان برترین گلزن تیم باعث پیروزی تحقیرآمیز ۱۰۸-۸۵ مقابل تیم کاوالیرز شد. این پیروزی این تیم را برای دومین بار متوالی قهرمان رقابت‌های NBA کرد.

فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۹ و پنجمین فینال متوالی

در فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۹، تیم واریورز توانست به پنجمین فینال متوالی برسد. در طول فصل، کری با استفاده از مهارت‌های فوق‌العادهٔ پرتاب‌ سه‌امتیازی خود ادامه داد؛ اما در تاریخ ۸ نوامبر، در بازی مقابل میلووکی باکز، دچار آسیب از ناحیه مچ‌پا شد که باعث غیبت او در ۱۱ مسابقه شد.

واریورز با رکورد ۵۷ برد و ۲۵ باخت به‌عنوان نخستین تیم از رده‌بندی نهایی NBA غربی وارد مرحلهٔ پلی‌آف شد. کری در این دورهٔ رکوردهای حرفه‌ای خود را بهبود بخشید. در بازی اول مرحلهٔ اول مسابقات پلی‌آف علیه کلیپرز، با ۳۸ امتیاز و ۸ پرتاب سه‌امتیازی، کری رکورد بیشترین پرتاب‌ سه‌امتیازی در تاریخ NBA در مسابقات پلی‌آف را پشت سر گذاشت.

در مرحلهٔ نهایی کنفرانس علیه پورتلند تریل‌بلیزرز، کری با ۹ پرتاب سه‌امتیازی در بازی اول این سری، تیم واریورز را به پیروزی ۱۱۶-۹۴ رساند.

در مرحلهٔ نهایی NBA، واریورز با تورنتو رپترز روبرو شد و کری برادر خود، ست کاری، را ملاقات کرد که این دو به‌عنوان اولین برادرانی شدند که در یک سری مسابقات پلی‌آف NBA به مصاف هم رفتند. استعداد درخشان کری در امتیازگیری ادامه داشت اما حتی با میانگین امتیاز ۳۶.۵ در فینال‌ها، کری نتوانست عنوان سومین قهرمانی متوالی خود را کسب کند.

فصل ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱

در فصل ۲۰۱۹-۲۰۲۰، کری با چالش جدیدی مواجه شد و بار مسئولیت حمله تیم واریورز به دوش او افتاد. با مصدومیت کلی تامپسون و جداشدن آزاد کوین دورنت، نقش کری حتی حساس‌تر شد. متأسفانه در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹، در بازی مقابل تیم فنیکس سانز، کری آسیب جدی از ناحیه دست خود دید. این آسیب باعث شکستگی استخوان دست چپ او شد که نیاز به جراحی و غیبت از مسابقات برای حدود سه ماه داشت. او در تاریخ ۵ مارس ۲۰۲۰ به میدان بازگشت.

فصل بعد، در بازی مقابل تیم شیکاگو بولز در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰، کری ۳۶ امتیاز به دست آورد و به بازیکنان برتری پیوست که تاکنون بیشتر از ۲۵۰۰ پرتاب سه‌امتیازی در تاریخ NBA زده‌اند که جایگاه بسیار ویژه‌ای در میان ری آلن و رجی میلر را در فهرست افتخاری پرتاب‌های سه‌امتیازی NBA بود. بعدها، در بازی علیه تیم یوتا در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۲۱، کری با پرتاب‌های بی‌نظیر خود، به جایگاه دوم در لیست پرتاب‌کنندگان سه‌امتیازی حرفه‌ای NBA نیز رسید و فقط پشت ری آلن باقی‌ ماند.

با اجراهای بی‌نظیر خود، کری شایسته دریافت سومین جایزهٔ MVP خود شد. در ماه آوریل، به‌عنوان بازیکن برتر ماه کنفرانس غرب شناخته شد. همچنین او رکورد بیشترین تعداد پرتاب‌های سه‌امتیازی در یک ماه را نیز به دست آورد که متعلق به جیمز هاردن بود.

فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱: چهارمین قهرمانی در NBA و شکست رکورد پرتاب‌های سه‌امتیازی تاریخ NBA

در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۲، کری با تیم واریورز به چهارمین قهرمانی در مسابقات NBA دست‌یافت. در تاریخ ۱۲ نوامبر، او ری آلن را پشت سر گذاشت و با ۳۳۶۶ پرتاب سه‌امتیازی، رکورد NBA برای پرتاب‌ سه‌امتیازی در مسابقات فصل و پلی‌آف را به دست آورد.

در مسابقات آل استار NBA در تاریخ ۲۰ فوریه ۲۰۲۲، استعداد بی‌نظیر کری به نمایش درآمد. او در تیم لبرون بازی کرد و با ۵۰ امتیاز، تنها دو امتیاز برای شکستن رکورد بیشترین امتیاز در یک بازی را کم آورد. او همچنین رکوردهای جدیدی برای بیشترین پرتاب‌ سه امتیازی در یک کوارتر، نیمه و بازی را به دست آورد. این اجراهای استثنایی منجر به انتخاب به‌عنوان برترین بازیکن مسابقات آآل استارو دریافت جایزهٔ MVP شد.

بااین‌حال، در بازی علیه بوستون سلتیکز در تاریخ ۱۶ مارس، کری با آسیب به رباطش دچار مصدومیت شد و مدت زیادی در مسابقات غیبت کرد.

با وجود این مشکل، کری برای پلی‌آف به میادین بازگشت. در بازی چهارم مرحلهٔ نیمه‌نهایی کنفرانس غرب علیه ممفیس گریزلیز، او به اولین بازیکن تاریخ NBA تبدیل شد که ۵۰۰ پرتاب سه‌امتیازی در مسابقات پلی‌آف داشت.

در مسابقات نهایی NBA علیه بوستون سلتیکز، کری با اجراهای استثنایی در طول فینال با میانگین ۳۱.۲ امتیاز، ۶.۰ ریباند، ۵.۰ اسیست و ۲.۰ بازپس‌گیری توپ عنوان MVP فینال NBA را به دست آورد. رهبری و استعداد برجسته کری تیم واریورز را به چهارمین قهرمانی NBA رساند و وی را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ NBA تثبیت کرد.

فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۳

در تاریخ ۱۶ نوامبر، کری یکبار دیگر توانایی امتیازگیری خود را نشان داد و با ۵۰ امتیاز، ۹ ریباند و ۶ اسیست اجرای بی‌نظیری داشت. با وجود اجرای بی‌نظیر، واریورز در برابر سانز فینیکس به شکست ۱۳۰-۱۱۹ روبرو شد. با این بازی، کری پس از سن ۳۰ سالگی، موفق به داشتن شش بازی ۵۰ امتیازی شد و با رکورد مایکل جوردن برابری کرد.

در تاریخ ۱۰ دسامبر، کری در بازی تکراری فینال ۲۰۲۲ مقابل سلتیک اجرای بی‌نظیری داشت و با ۳۲ امتیاز، ۶ ریباند و ۷ اسیست، به پیروزی ۱۲۳-۱۰۷ واریورز کمک کرد.

کری در این فصل به‌عنوان اولین بازیکن در تاریخ NBA تبدیل شد که به شکل انفرادی ۱۰۰۰۰ امتیاز را فقط از پرتاب‌های سه‌امتیازی کسب می‌کند.

در پلی‌آف، کری به ادامهٔ اجراهای برترش پرداخت. در بازی هفتم مرحلهٔ نخست پلی‌آف علیه ساکرامنتو کینگز، او اجرای بی‌نظیری داشت و با ۵۰ امتیاز تیمش را به پیروزی رساند.

با وجود اجراهای بی‌نظیر کری، واریورز در بازی حذفی، با باخت ۱۲۲-۱۰۱ مقابل لیکرز در بازی ششم، حذف شد.

استفن کری در بازی‌های ملی

سفر کری با تیم ملی ایالات متحده در سال ۲۰۰۷ آغاز شد که در مسابقات جهانی زیر ۱۹ سال FIBA شرکت کرد. در این تورنمنت، نقش حیاتی ایفا کرد و به کسب مدال نقره برای تیم آمریکا کمک کرد.

در سال ۲۰۱۰، استعداد کری او را به ترکیب ملی بزرگسالان برای مسابقات جهانی  FIBA رساند. اگرچه او دقایق محدودی را بازی کرد، اما به موفقیت تیم کمک کرد و آن‌ها به‌عنوان تیم برتر به پیروزی رسیدند و تمام بازی‌ها را بدون شکست به پایان رساندند.

تا سال ۲۰۱۴، اهمیت کری در تیم ملی ایالات متحده بیشتر شد و او نقش بزرگ‌تری بر عهده گرفت. اجراهای برجسته‌اش در کسب موفقیت تیم آمریکا در جام جهانی ۲۰۱۴ و قهرمانی بدون شکست شد. در بازی نهایی، کری با ۱۰ امتیاز به کسب پیروزی برای کشورش کمک کرد.

بااین‌حال، در المپیک ۲۰۱۶ برزیل، کری باتوجه‌به مصدومیتی که داشت، به‌خصوص در ناحیه مچ پاشنه‌ها و زانوها، تصمیم سختی را اتخاذ کرد و از در نظر گرفته‌شدن برای تیم المپیک منصرف شد و سلامتی خود را در الویت قرارداد.

سخن آخر

به‌عنوان یکی از برترین بازیکنان تاریخ NBA، استفن کری در تاریخ بسکتبال جاودانه شد. تأثیر او بر بازی همچنان در نسل‌های آینده در بازیکنان و طرفداران ادامه خواهد داشت. سفر استفن کری از یک علاقه‌مند بسکتبال جوان تا یک افسانه NBA داستانی الهام‌بخش از پشتکار، مهارت و علاقه است. از طریق سبک بازی انقلابی‌اش، تلاش‌های خیرخواهانه، و تأثیر مثبتش در زمین و بیرون از زمین، او نشان‌های غیرقابل‌انکاری را در بازی بسکتبال گذاشته است.