وقتی سیمئونه آرومه و خیمنز دنبال بهونه می‌گرده
رفقا، سه‌شنبه شب تو ورزشگاه امارات لندن یه بازی تماشایی برگزار شد، البته تماشایی برای هوادارای آرسنال و اونایی که گل دیدن رو دوست دارن، نه برای طرفدارای اتلتیکو! نتیجه؟ چهار تا گل برای آرسنال و اتلتیکو حتی یکی از گل‌ها رو هم نتونست جبران کنه شاید یه کلاس کامل فوتبال برای سیمئونه و شاگرداش. خلاصه، اون شب شبِ اتلتیکو و سیمئونه نبود.
بعد از بازی، دیگو سیمئونه مثل یه معلم باحال که شاگرداش امتحانو بد دادن ولی خودش هنوز خونسرده، اومد جلوی دوربین و گفت: «آرسنال عالی بود، حرفی برای گفتن نداشتیم.» یعنی آقا مربی خودش هم تسلیم واقعیت شده بود! نه غر زد، نه از داور گفت، نه دنبال مقصر گشت. فقط یه نفس عمیق کشید و گفت: «خب، اونا بهتر بودن، همین!»
آفرین بهش، اونم سیمئونه!!! کسی که معمولاً تو خط کنار زمین داد می‌زنه، اون شب آروم‌تر از همیشه بود. شاید چون خودش هم می‌دونست آرسنال یه تیم فوق‌العاده آماده بود و شاگرداش اون وسط فقط دنبال سایه توپ می‌دویدن.
سیمئونه بعدش گفت: «تا گل اول، خوب بودیم، بعدش دیگه آرسنال تو اون ۱۳ دقیقه طلایی همه چیزو گرفت و بازی از دستمون در رفت و همه چی پخش و پلا شد.»
آرسنال – اتلتیکو مادرید
ولی خب، همیشه یه نفر هست که نمی‌خواد قبول کنه حریف بهتر بوده.اون شب هم خیمنز، ستاره اتلتیکو، دست به کار شد. بعد بازی در مورد خطا روی گل اول گفت: «بازی تحت کنترل ما بود ولی خب تو لیگ قهرمانان بازی می‌کنیم و بعضی موقعیتا می‌تونه سرنوشت‌ساز باشه. گاهی تاثیر جزئیات مثل همون خطا می‌تونه بیشتر از اون چیزی باشه که فکرشو بکنی» و آخرش هم با اون جمله معروفش تموم کرد: «اینا تو تخصص من نیست و نمی‌تونم اظهار نظر کنم.»
یعنی یه جوارایی تا لب مرز گفت «داور خراب کرد» ولی یهو جمعش کرد که نگه!
خلاصه، خیمنز بنده خدا حسابی از باخت دلخور بود، و با زبون بی‌زبونی گفت: «داور می‌تونست اون خطا رو نگیره.»
برادر من! اون خطا شاید یه گل رو ساخت، ولی سه تای دیگه رو کی زد؟ داور دوید وسط زمین و پاس گل داد؟
البته خودش گفت: «در حوزه مسئولیت من نیست.»
ولی خب داداش، وقتی چهار تا گل خوردین، یکی رو می‌ذاریم پای اشتباه، سه تای دیگه چی؟
اتلتیکو که تیم کوچیکی نیست، یه تکونی به خودتون می‌دادین، بازیو برمی‌گردوندین. اینجور وقتا دیگه بهونه آوردن جواب نمی‌ده رفیق.
سیمئونه با اون خونسردی خاصش گفت: «این بدشانسی نیست، اشتباهاته.» یعنی حتی خودش هم اعتراف کرد تیمش اشتباهاتی داشته، نه اینکه دنیا علیه‌ش بوده! و داره از الان هم فکر می‌کنه که برای بازی‌های بعدی جبران کنه.
آرسنال – اتلتیکو مادرید
ولی خیمنز ترجیح داد نسخه ساده‌تر رو انتخاب کنه: «داور!» و تمام
خلاصه، بهونه‌تراشی تو فوتبال خیلی هم غیرطبیعی نیست. حالا این تازه اروپاست و اینجور بهونه تراشی‌ها خیلی کمتره، تو فوتبال خودمون ایران که دیگه همه کاملا به این پدیده آشناییم. از بازیکن و باشگاه گرفته تا سرمربی تیم ملی و رئیس فدارسیون، وقتی تیم نتیجه نمی‌گیره تقصیر رو می‌ندازن گردن زمین و زمان.
سیمئونه اما درس خوبی گرفت. گفت باید روی جزئیات بیشتر کار کنن و ضربات ایستگاهی آرسنال براش مثل یه کابوس شده بود. البته آدم کار درستیه، قبول کرد، تحلیل کرد و رفت سر تمرین بعدی. سیمئونه‌ست، دیگه!
ولی خیمنز؟ هنوزم احتمالا داره صحنه گل اول رو تو ذهنش مرور می‌کنه و با خودش می‌گه: «اگه اون خطا رو نمی‌گرفت…»
در نهایت، اون شب آرسنال چهار تا زد، سیمئونه لبخند تلخی زد و گفت «حقشونه»، خیمنز سرش رو خاروند و به داور نگاه کرد و ما هم درس گرفتیم که بعضی وقتا باید باخت رو بپذیری، و بازم اون جمله تکراری رو بگیم که «فوتباله دیگه» تا شاید کمی وقتی تیممون باخته بتونیم سنگینی شکست رو هضم کنیم.
ولی خب، یه چیز تو فوتبال هیچ‌وقت عوض نمی‌شه: همیشه یه نفر پیدا می‌شه که تقصیر رو بندازه گردن زمین و زمان!
تا اپیزود بعدی لبخند یادتون نره…
